Վերջերս Հանրապետական ծննդատանը կատարված աղմկահարույց բացահայտումներից հետո Yelaket.am-ի խմբագրություն էր զանգահարել Տավուշի քաղաքացի Անահիտ Նազարյանը: Նա պատմեց տարիներ առաջ նույն ծննդատանը իր մայրիկի հետ կատարված եղելության մասին (ցավոք ողջ չէ): Նա ամբողջ կյանքում պնդել էր, որ իր երեխան չի մահացել և ապրել էր՝ սրտի մի անկյունում պահելով այն փափագը, որ մի օր կգտնի նրան:
Անահիտ Նազարյանի փոխանցմամբ, 1984 թվականի հոկտեմբերի 9-ին իր մայրը Հանրապետական ծննդատանը զույգ երեխա է ունեցել՝ աղջիկ և տղա: «13 օր անց բժիշկը մայրիկիս ասում է, որ աղջիկը մահացել է /քանի որ ծննդաբերությունը կեսարյան հատումով էր՝ այդ պատճառով հիվանդանոցում երկար են մնացել/: Երբ այդ մասին իմանում է նախորդ հերթապահության բուժքույրը, շատ է զարմանում, ում արձագանքը հետևյալն էր՝ ինչու՞ պետք է մահանար, երեխան նորմալ վիճակում ես թողել հեռացել եմ»,- մտաբերում է Անահիտը մայրիկի շարադրածը:
Ըստ նրա, հիվանդանոց եկած հորն ու պապիկին երեխայի դին չեն տալիս՝ պատճառաբանելով, որ ուղարկել են անատոմիկ՝ մահվան պատճառները պարզելու համար: Անահիտի փոխանցմամբ, հայրը աղմուկ է բարձրացնում, սակայն անարդյունք: Նրա կարծիքով, նախապես պլանավորած գործողություններ էին, հիմքում այն հնարավորությունը, որ գյուղի մարդիկ են, իսկ երեխաներն էլ՝ երկուսը:
«Մայրս մինչև վերջերս էլ պնդում էր, որ իր երեխան չի մահացել, քանի որ երեխայի աճյունը չեն տեսել ու միշտ հիշել բուժքրոջ խոսքերը: Վերջին դեպքերի բացահայտումները մեր կասկածները լիովին փարատեցին, որ մորս զգացողություններն ու պնդումները իրականություն էին»,-անկեղծանում է մեր զրուցակիցը՝ տեղեկացնելով, որ իրենք իրենց հույսը չեն կորցրել և հավատում են, որ կգտնեն տարիներ առաջ ծնված, բայց իրենցից հեռու ապրած երեխային: «Մայրս ասում էր, որ շատ նման էր ինձ, բարուրները իրարից չէին տարբերվում, անգամ հիմա քո նմանությամբ կարող ես գտնել»,-հիշում է Անահիտը՝ պնդելով, որ իրենք ևս հանդիսանում են Ռազմիկ Աբրահամյանի գործողությունների զոհը, միևնույն ժամանակ նշելով, որ գիտակցում է, որ հեշտ չի լինելու, քանի որ նման երեխաների թվաքանակը մեծ է, ուստի, դրանով պայմանավորված, գործը բարդանում է:
