«2018 թվականին հեղափոխության օրերին հայերը ռուս պաշտոնյաների և փորձագետների կողմից զգուշացվել են, որ տեղի է ունենում մեծ առևտուր, որտեղ Հայաստանը դիտարկվում է` որպես մանրադրամ։ Ու հեղափոխության սցենարիստները արդեն գծել էին Հայաստանը և Ղարաբաղը հանձնելու ծրագիրը։
Եվ ամենամեծ սուտը այս ընթացքում, որով խաբել և խաբում էին մարդկանց` դա անարյուն հեղափոխության գաղափարն էր … Հեղափոխությունների հեղինակները և կատարողները լավ գիտեին, որ անարյուն հեղափոխություններ չեն լինում։ 2020 թվականին 44 օրյա պատերազմում թափված արյունը` հենց դրա հետևանքն էր։
Բոլոր գունավոր հեղափոխությունները բերում են արյուն, պարտություն, տարածքային կորուստներ և աղքատություն». քաղաքական վերլուծաբան, հրապարակախոս Վլադիմիր Կարասյով
