Search
Close this search box.

Նշվել է Ռուսաստանի մայրաքաղաքը Սիբիր տեղափոխելու պայմանը

Ռուսաստանի մայրաքաղաքը, մոլորակի վրա կլիմայի տաքացման վատագույն սցենարի և 19-րդ դարի վերջի համեմատ համաշխարհային միջին տարեկան ջերմաստիճանի հինգ աստիճանով բարձրացման դեպքում, կարող է տեղափոխվել Սիբիր, կարծում է կլիմայագետ Ալեքսեյ Կոկորինը։ Ածխածնային չեզոքությունը Փարիզի կլիմայի համաձայնագրի իրականացման տարրերից մեկն է։ ԱՄՆ-ը և ԵՄ երկրները նախատեսում են ածխածնային չեզոքության հասնել մինչև 2050 թվականը, Ռուսաստանը և Չինաստանը՝ մինչև 2060 թվականը, Հնդկաստանը՝ մինչև 2070 թվականը։

«Դա միանգամայն իրատեսական է, որ տեղի կունենա, նույնիսկ եթե ոչ 2050-2060-ական թվականներին, ապա, ասենք, մինչև 2080-ականներին», – ՌԻԱ Նովոստիին նշել է Կոկորինը:

Միևնույն ժամանակ, կլիմայագետը նշում է, որ մինչ ինդուստրիալ դարաշրջանի, այսինքն՝ 19-րդ դարի վերջի համեմատ Երկրի վրա ջերմաստիճանը դեռ կբարձրանա 2-2,5 աստիճանով։ Սա կհանգեցնի նրան, որ ջերմային ալիքները կսկսեն ծածկել մոլորակը առնվազն երկու-երեք անգամ ավելի հաճախ:

«Այսինքն՝ այն շոգը, որը մենք ունեցել ենք 10 տարին մեկ, կլինի երեք տարին մեկ: Դուք կարող եք ապրել, բայց պետք է հարմարվել», – բացատրեց Կոկորինը:

Վատագույն սցենարի դեպքում, փորձագետի կարծիքով, մոլորակի ջերմաստիճանը կարող է բարձրանալ 4,5-5 աստիճանով, իսկ հետո 10-ից ութը կամ ինը տարին անոմալ շոգ կլինի։

«Ուղղակի ուրիշ կյանք է, դա նշանակում է, որ ամռանը երեւի անհնար կլինի ապրել այնպիսի մետրոպոլիայում, ինչպիսին Մոսկվան է, հնարավոր է, որ եթե իսկապես այդքան վատանա, ապա մայրաքաղաքը լինի, ասենք, Կրասնոյարսկը կամ Նովոսիբիրսկը», – առաջարկել է Կոկորինը:

Փորձագետն նշել է, որ նման սցենարը հնարավոր է, բայց քիչ հավանական։

Փարիզի կլիմայի համաձայնագիրը ընդունվել է 2015 թվականի դեկտեմբերի 12-ին Փարիզում Կլիմայի փոփոխության շրջանակային կոնվենցիայի (UNFCCC) 21-րդ համաժողովից հետո: Փաստաթուղթը ստորագրել են 175 երկրներ, այդ թվում՝ ԱՄՆ-ը, Չինաստանը և Ռուսաստանը։ Պատմության մեջ առաջին անգամ Փարիզում բանակցված կլիմայի մասին համաձայնագիրը միավորեց բոլոր համաշխարհային տերությունների ջանքերը՝ կլիմայի փոփոխությունը զսպելու համար: Դրա նպատակն է պահպանել գլոբալ տաքացումը նախաարդյունաբերական մակարդակների 1,5 աստիճանի սահմաններում և կանխել համաշխարհային միջին տարեկան ջերմաստիճանը մինչև 2100 թվականը գերազանցելու երկու աստիճանը: