Search
Close this search box.

Այն, ինչ կատարվեց շաբաթ և կիրակի օրերին, մեղմ ասած, շատ ստոր էր. պատասխան Ռուսաստանից

Ռուսաստանաբնակ քաղաքագետ Մարիամ Հովսեփյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է.

Ի պատասխան մի շարք լրագրողների և Մոսկվայի հայության կառկառուն ներկայացուցիչների հարցմանը, ի վերջո որոշեցի այս թեմայի շուրջ չլռել։
Եվ կրկին խմորումներ են Մոսկվայի հայերի շրջանականերում, ինչպես երկու տարի առաջ էր, և կրկին ուղղված դեսպան Վարդան Տողանյանի դեմ։
Այն, ինչ կատարվեց շաբաթ և կիրակի օրերին, մեղմ ասած, շատ ստոր էր։

Politnews կայքում տեղադրվել էր հոդված, որը մեկնաբանվել էր անհասկանալի շրջանակների կողմից առանց հասկանալու, կամ միգուցե նույնպես այս դավադրության մասը կազմելով։ Նյութում ասված էր ՝ ՀՀ դեսպանը զբաղված է ադրբեջանկաան քարոզչությամբ, ինչի համար, որովհետև հյուր է գտնվել ցուցհանադեսի բացմանը, որտեղ որ արվել են վերոհիշյալ կայքում տեղադրված նկարները։ Պարզվում է, որ այո, իսկապես, ռուս աշխատակցուհու կողմից եղել է տեխնիկական վրիպում և տեքստը ներբեռնվել է Վիքիպեդիայից։ Երեկ ուշ երեկոյան այցելեցի ՎԴՆՂ-ի Հայաստան տաղավար։ Տաղավարը հանգիստ իր հունով աշխատում էր, ոչ ոք ոչինչ չէր կոտրել ինչպես ասվում էր շինծու հոդվածում։

Տաղավարի տնօրենը ինձ այդպես էլ չկարողացավ սպառիչ պատասխանել, նկարը արվել է տաղավարում առավոտյան վաղ փակցրած վիճակում, թե դեռ պահեստում, բայց մի բանում վստահ էր, որ դա միանշանակ եղել է մինչև ցուցահանդեսի բացումը և հյուրերի գալը։
Հարց` ու՞մ էր այդքան ձեռնտու այս պատմությունը դեսպանի շուրջ սարքելը։

Հոդվածի հեղինակն է Աննա Անտոնյանը, ով իրականում Աննա Ավետիսյանն է, ով մի շարք այլ հոդվածներով է աչքի ընկել, հոդվածը տարածեց սևանցի Արմինե Մելքոնյանը։ Հետո Արմինեն անցավ կոնկրետ կոչերի, մատնելով իրենց անձի դեմ պայքարի՝ և ոչ թե հայրենասիրության խնդիր բարձրացնելու մեջ։ Այս երկու աղջիկներին մի անձ է միավորում ով նույնպես սևանցի է, և բնակվում է Մոսկվայում։ Փաստորեն, այս իրավիճակի պատվիրատուն է։ Այս եռյակը
մի շարք վերացական հոդվածների և Ճ կլասսային կայքերի հեղինակներ են, բոլորը պահպանած ունեմ, բայց դեռ հարկ չեմ համարում շատ մանրամասնել եռյակի աշխատանքի մասին, քանի որ հայությանը ոչ թե իրենք են հետաքրքիր այլ ստեղծված իրավիճակի մանրամասները։

Իրականում նրանց հնարավորությունները մեդիադաշտում լայն չեն, բայց վերջի նյութը բնական ճանապարհով տարածվեց քանի, որ իր մեջ ներառում էր Ադրբեջան բառը։

Իսկ թե ինչպե՞ս նրանց հաջողվեց այս պավիլիոնային պատմությունը սարքել դեսպան Տողանյանի գլխին, ով ընդամենը հյուր էր ցուցահանդեսի բացմանը, ում տաղավար գալուց առաջ արդեն լուծված էր տեխնիկական վրիպման խնդիրը, ովքե՞ր օգնեցին, նկարեցին, կամ ի՞նչ էր անում մեկ այլ կասկածելի բլոգեր վաղ առավոտյան Հայաստան տաղավարում։

Ինչպե՞ս հայտնվեց սխալով նկարը, հետո կիսապոկված նկարը, հետո դեսպանի նկարը արդեն ուղված տարբերակը ընթերցելիս։ Այս հարցերի պատասխանները նույնպես երկար սպասեցնել չեն տա։

Իսկ թե ինչու՞ թիրախավորվեց դեսպանը, այլ ոչ թե օրինակ Հայաստան տաղավարի տնօրենը, կամ «Армянский центр развития и управления культурных и гуманитарных связей» կազմակերպությունը, որի լոգոտիպը կա վիճահարույց տեքստի ներքևում, կարծում եմ արդեն հասկանալի է, մարդիկ կան ամբիցիաներ ունեն,  բայց խելք չունեն։